Za wszelką cenę dążysz do perfekcyjnie wymodelowanej sylwetki? Uważaj, bo granica pomiędzy zdrową fascynacją a uzależnieniem od wysiłku fizycznego jest bardzo cienka. Bigoreksja jest groźniejsza niż myślisz!
Zdążyliśmy się już przyzwyczaić do takich chorób jak anoreksja czy bulimia. Często słyszymy o osobach, które doprowadzają swoje ciało na skraj wytrzymałości. Zaburzenia tego typu wywołują u chorej osoby zafałszowany obraz własnej sylwetki. Anorektyk, nawet gdy waży niewiele, ma w głowie przeświadczenie, że jego ciało opływa fałdami tłuszczu.
Powstało już wiele kampanii społecznych, które za cel stawiały edukację społeczeństwa na temat anoreksji czy bulimii. Bigoreksja wydaje się tematem o wiele mniej medialnym. Mało kto wie, co to jest bigoreksja, choć problem ten z każdym rokiem dotyka coraz większą grupę osób.
Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń, tak i przy bigoreksji, początki wyglądają niezwykle niewinnie. Przecież ćwiczenia na siłowni mają służyć zdrowiu i poprawie wyglądu. Nikt nie zakłada, że niepostrzeżenie może wpaść w groźne szpony wyniszczającej choroby.
Idealna rzeźba rodem z okładki magazynu dla kulturystów, staje się marzeniem wielu osób. Początkowo nie każdy zdaje sobie jednak sprawę z tego, jak wiele zaangażowania wymaga dojście do wymarzonego celu. Co więcej, każdy człowiek ma inne predyspozycje genetyczne. Wyjściowa masa mięśniowa u ektomorfików będzie niższa niż u mezomorfików.
Bigoreksja (dysmorfia mięśniowa) to inaczej niezdrowe uzależnienie od perfekcyjnej rzeźby ciała. To ogrom wyrzeczeń, pilnowanie diety na każdym kroku i bardzo rygorystycznie zaplanowany trening. W przypadku bigorektyków rezygnacja z wyznaczonego treningu na siłowni jest praktycznie niemożliwa, nawet w obliczu ważnych rodzinnych wydarzeń czy gorszego samopoczucia.
(ENG BELOW)
Idealny świat przedstawiany w social mediach przyczynia się do pogoni za perfekcyjnym życiem, w którym nie…
Opublikowany przez Centrum Edukacji Żywieniowej i Sportu Poniedziałek, 16 września 2019
Po czym poznać, że granica między zdrowym treningiem na siłowni a chorobliwą żądzą posiadania idealnej sylwetki zaczęła się zacierać? Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, tak i w bigoreksji, osoba uzależniona nie widzi problemu. Uparcie twierdzi, że wszystko jest w porządku. W pierwszej kolejności najczęściej reagują bliscy.
Wśród objawów bigoreksji można wymienić między innymi:
• nieustanne dążenie do wyimaginowanego ideału sylwetki,
• ciągłe mierzenie przyrostu masy mięśniowej,
• codzienny, intensywny trening znacznie przekraczający możliwości organizmu,
• rygorystyczna dieta, podczas której nie ma miejsca nawet na najdrobniejsze przyjemności,
• przesadne stosowanie odżywek przyspieszających przyrost masy mięśniowej.
Bigorektyk, pomimo starań, nigdy nie będzie w stanie osiągnąć zadowalającego go wyglądu. Osoba cierpiąca na bigoreksję ma bowiem zaburzony obraz własnego ciała. Patrząc w lustro, nie widzi muskulatury. Zamiast tego widzi postać chucherka, które może zostać przewrócone przez najmniejszy podmuch wiatru.
Bigoreksją może być zagrożony każdy, kto za bardzo wkręci się w pracę nad idealnie wyrzeźbionym ciałem. Są jednak osoby, które powinny uważać w sposób szczególny. Wyczulony powinien być każdy, kto ma problemy z akceptacją własnego wyglądu lub w przeszłości zmagał się z odrzuceniem w grupie rówieśniczej. Nieprawidłowe relacje z najbliższymi również mogą skutkować większą skłonnością do różnej maści uzależnień, w tym także do bigoreksji.
Bigorektyk – podobnie zresztą jak alkoholik czy anorektyk – najprawdopodobniej będzie zaprzeczał, że ma jakikolwiek problem. Osoby uzależnione nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji. Warto mieć na uwadze, że jest to zaburzenie natury psychicznej. W tym przypadku niezbędna jest specjalistyczna konsultacja medyczna i wdrożenie kompleksowej terapii, dzięki której osoba uzależniona będzie miała szansę na całkowity powrót do zdrowia. Bigoreksja nie może być absolutnie bagatelizowana. Skutki uzależnienia mogą być tragiczne dla zdrowia człowieka. Nadpobudliwość, agresja, głęboka depresja czy wyniszczenie organizmu, to tylko niektóre z nich.
Foto wyróżniające: Andre Taissin / unsplash.com
