Zbilansowana dieta, mniejsze porcje i częstsze posiłki to sposób na prowadzenie zdrowej diety. Istnieje jednak metoda, która przynosi lepsze efekty!
Przerywany post jest uznawany za jedną z najzdrowszych metod odżywiania. Od kilku lat budzi sporo kontrowersji wśród opinii publicznej, ale przeprowadzone badania pokazują, że szkodliwość takiej diety jest bardzo niska. Intermittent Fasting dzieli dobę na okno żywieniowe i czas diety. Wszystko przy zachowaniu odpowiednich proporcji i w zgodzie z naturalnym trybem funkcjonowania ludzkiego organizmu.
Przerywany post to sposób odżywiania zakładający spożywanie posiłków tylko w określonym czasie w ciągu 24 godzin. Istnieje kilka modeli IF, a najbardziej popularnym jest system 16/8. Oznacza to, że post trwa 16 godzin w ciągu doby, a tylko przez 8 organizm przyjmuje posiłki – w czasie tak zwanego okna żywieniowego. W praktyce pierwszy posiłek pojawia się koło południa, a ostatni na 2–3 godziny przed snem. Dokładny czas okna żywieniowego dostosowany jest do trybu życia użytkownika, tak by pasował do czasu, w którym funkcjonuje. Podczas 8 godzin, w trakcie których można jeść, organizmowi powinny zostać dostarczone wszystkie niezbędne składniki odżywcze oraz dzienne zapotrzebowanie kaloryczne. W czasie 16-godzinnego postu można jedynie pić wodę.
Czas przeznaczony na niespożywanie posiłków ma za zadanie pomóc narządom wewnętrznym w procesie regeneracji. W tradycyjnym modelu odżywiania przerwa trwa około 8 godzin i jest zbyt krótka dla obciążonego procesami metabolicznymi organizmu. W czasie okna żywieniowego organy otrzymują wszystkie potrzebne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze, ale nie mają wystarczającego czasu na regenerację po pracy. Taki okres regeneracyjny trwa właśnie przez 16 godzin postu. Jednym z podstawowych organów, które wymagają większego czasu na regenerację, jest produkująca insulinę trzustka. Nieustannie dostarczany cukier wzmaga jej pracę i może prowadzić do chorób związanych z jego nieprawidłowym poziomem we krwi.
Post przerywany redukuje masę ciała, ponieważ w czasie odpoczynku szybciej dochodzi do procesów metabolicznych. Okres postu pozwala także na regulację hormonów odpowiedzialnych za uczucie sytości i głodu, stymulację odbudowy DNA, redukcję stanów zapalnych w organizmie oraz usprawnienie układu odpornościowego. Według przeprowadzonych badań 16 godzin w ciągu doby bez posiłku wydłuża życie i podnosi poziom hormonu wzrostu odpowiedzialnego za rozrastanie się tkanki mięśniowej. Według statystyk wzrost hormonu poprawia się u kobiet o 1300%, a u mężczyzn aż o 2000%.
Kluczowym problemem w stosowaniu IF jest długi proces adaptacyjny. Każdy organizm potrzebuje odmiennego okresu przyzwyczajenia żołądka do ograniczonego czasu spożywania posiłków. Przy wprowadzeniu diety należy także pamiętać, by w czasie okienka żywieniowego nie spożywać niezdrowego jedzenia, a zbilansowane posiłki, które odżywczo wpłyną na organizm. Post przerywany będzie prawidłowo funkcjonował tylko przy kontrolowanej, dziennej dawce kalorii. Największe kontrowersje wokół diety IF budzi brak śniadania, które powszechnie jest uważane za najważniejszy posiłek dnia. Eksperci są jednak zdania, że zbilansowana dieta i proces adaptacyjny powinien bez większych przeszkód wykluczyć dolegliwości związane z porannym głodem.
Post przerywany nie jest wskazany dla osób, które zmagają się z problemami hormonalnymi. Co prawda dieta wyrównuje poziom niektórych z nich, jednak osoby cierpiące na cukrzycę muszą sztucznie wyrównywać poziom cukru we krwi za pomocą insuliny. Dieta IF jest odradzana także pacjentom chorującym na nerki i wątrobę. Jednym z większych przeciwwskazań są również problemy z tarczycą, szczególną uwagę na wprowadzenie diety powinny zwrócić osoby regularnie zażywające leki.
Zdjęcie główne: Diana Polekhina/unsplash.com
